بررسی فونیستیک و رهیافتی مولکولی در مطالعه گوشخیزک های مشهد و حومه و تأثیر نماتود بیمارگر حشرات heterorhabditis bacteriophora poinar روی گونه فراوان

چکیده گوشخیزک ها شامل گروهی از حشرات با زیستگاه متفاوت از نظر پوسیده خواری و هم چنین شکارگر آفات ریزجثه نظیر شته ها، پروانه ی کرم سیب و کنه های نباتی هستند. به دلیل دانش اندک در مورد فون گوشخیزک ها در استان خراسان رضوی، مطالعه ی فونیستیک این راسته به خوبی صورت نگرفته است. به این منظور طی سال های 1389 تا 1390 نمونه برداری از نواحی مختلف شهرستان مشهد و حومه انجام شد. در ادامه با استفاده از ویژگی های ریخت شناسی و کلیدهای معتبر، شناسایی نمونه ها صورت پذیرفت. حاصل این بررسی، شامل شناسایی سه گونه ی forficula auricularia (linnaeus,1758)، anechura bipunctata (fabricius,1781)وlabidura riparia (pallas, 1773) بود که به طور مشاهده ای، گونه ی f. auriculariaگونه-ی فراوان تشخیص داده شد. به منظور بررسی روابط این گروه با سایر گروه های مرتبط، بازسازی تبارنما براساس ژن coi و روش neighbor joining انجام شد. در تبارنما، دو گونه ی f. auricularia و a. bipunctata در خانواده ی forficulidae و گونه ی l. riparia در خانواده ی labiduridae قرار گرفتند. این حشرات گاه به دلیل زندگی اجتماعی در تراکم زیاد، باعث خسارت به گیاهان می شوند. درادامه، تأثیر نماتود بیمارگر حشرات bacteriophora heterorhabditis poinar, 1975 روی گوشخیزک معمولی forficula auricularia با غلظت های 100، 250، 500، 1000، 1500، 2000 و 3000 در شرایط آزمایشگاهی بررسی شد. بیشترین مرگ ومیر ایجاد شده مربوط به غلظت 3000 لارو عفونت زا به ازای هر گوشخیزک 72 ساعت پس از شروع آزمایش بود. مطالعه ی حاضر اولین بررسی کلاسیک- مولکولی گوشخیزک ها و بررسی بیماری زایی نماتودهای بیمارگر حشرات در ایران می باشد.